Somatotyp – czym jest i jak wpływa na nasze wyniki sportowe? Sprawdź do którego somatotypu należysz!

Na sukces sportowca składa się kombinacja zdolności atletycznych i typu naszego ciała. Trzy komponenty budowy ciała to: typ, rozmiar i skład. System opracowany przez W.H. Sheldona używa do opisu somatotypu ciała trzech określeń: ektomorficznego, endomorficznego lub mezomorficznego.

Rodzaje somatotypów

Somatotyp endomorficzny

• Ciało w kształcie gruszki
• Okrągła głowa
• Szerokie biodra i ramiona
• Dużo tłuszczu na ciele, ramionach i udach

Somatotyp endomorficzny ma zazwyczaj krótkie ramiona i nogi oraz sporą ilość masy. Ich masa utrudnia zdolność współzawodnictwa w sportach wymagających dużej zwinności i prędkości. Mają też trudności z bieganiem i długotrwałymi ćwiczeniami aerobowymi. Idealne sporty dla endomorfików to sporty wytrzymałościowe, na przykład podnoszenie ciężarów. Po zaprzestaniu treningów somatotypy endomorficzne szybko przybierają na wadze i tracą kondycję.

Korzyści sportowe:

• Wymiary ciał endomorfików powodują, że dobrze sobie radzą w sportach, w których liczy się siła (np. rugby).
• Mają dużą pojemność płuc, dzięki temu nadają się do uprawiania sportów, gdzie wymagana jest duża siła i wytrzymałość, np. wioślarstwo.
• Lepiej zwiększają swą masę mięśniową niż inne typy.

Najlepsze ćwiczenia dla endomorfików:

• Pilates działa na nogi i pośladki. W krótkim czasie spala tłuszcz.

Somatotyp mezomorficzny

• Umięśnione ciało
• Kwadratowa głowa
• Szerokie ramiona
• Umięśnione ręce, nogi i łydki
• Wąskie biodra
• Minimalna ilość tłuszczu

Somatotyp mezomorficzny wyróżnia się wytrzymałością, zwinnością i szybkością. Ich średnia budowa, pokaźny wzrost i tendencja do nabierania masy mięśniowej powodują, że jest dobrym kandydatem na każdego sportowca. Mezomorficy łatwo utrzymują niski poziom tłuszczu w organizmie, utrata wagi przychodzi im bez dużego wysiłku.

Korzyści sportowe:

• Dobrze reagują na trening aerobowy i wytrzymałościowy.
• Mogą utrzymywać niski poziom tkanki tłuszczowej.
• Wszystkie grupy mięśni mogą być wykorzystywane do uzyskania pozytywnych wyników.
• W zależności od potrzeb, potrafią łatwo zwiększyć lub zmniejszyć wagę.

Ćwiczenia dla mezomorfików:

Yoga rozciąga mięśnie, stanowi też świetną przerwę od treningu siłowego. Mimo iż wydaje się, że jest mniej intensywna, to jest wciąż kompleksowym ćwiczeniem.

Somatotyp ektomorficzny

• Wysokie czoło
• Podłużna broda
• Wąskie ramiona i biodra
• Wąska klatka piersiowa i obwód brzucha
• Cienkie ramiona i nogi
• Mało mięśni i tłuszczu

Somatotyp ektomorficzny cechuje się podłużnym, szczupłym i wąskim ciałem, a zatem sporty wymagające dużej siły mogą być dla niego nieodpowiednie. Ich drobna budowa powoduje także, że są podatki na urazy i kontuzje. Ich niewielka zdolność do budowy tkanki mięśniowej powoduje, że mają ograniczone możliwości na osiąganie sukcesów w sportach siłowych.

Ektomorficy dominują za to w sportach wytrzymałościowych i gimnastyce. Mogą przez długi czas utrzymywać niski poziom tłuszczu w organizmie, co nie zawsze jest pozytywną cechą – przy dużym wysiłku w sportach wytrzymałościowych, ektomorficy mogą cierpieć na niedobory żelaza, u kobiet natomiast mogą wystąpić problemy z zaprzestaniem miesiączkowania.

Korzyści sportowe:

• Niewielka waga powoduje, że ektomorficy bardzo dobrze radzą sobie w sportach aerobowych, takich jak gimnastyka.
• Mniejsza powierzchnia ciała zwiększa ich wytrzymałość.
• Ich ciało radzi sobie lepiej z termoregulacją, ważną w sportach wytrzymałościowych.

Ćwiczenia dla ektomorfików:

• Chodzenie, bieganie i przysiady pomogą zbudować dobrą tkankę mięśniową. Te ćwiczenia zmniejszają też wymiary dolnych części ciała.

Odżywka białkowa
Kliknij i sprawdź ceny!

Somatotyp – czym jest?

Sheldon ocenił stopień, w jakim występuje typ ciała na skali od 1 do 7, gdzie 1 to minimum, a 7 – maksimum.

Wszyscy sportowcy są stworzeni z trzech ekstremalnych typów, a każdy z nas jest po części endomorfikiem, po części mezomorfikiem, a po części ektomorfikiem.

Używając skali od 1 do 7, możemy ocenić nasze ciała pod względem każdego z najbardziej skrajnych typów. Przykładowo typ 263 oznacza: 2 (niska endomorfia), 6 (wysoka mezomorfia) i 3 (średnio-niska ektomorcja). W ten sposób możemy porównać typ naszego ciała z innymi sportowcami. Ta metoda opisywania ciała jest określana jako somatotyp – wysokość nie jest brana pod uwagę.

„Idealny” kulturysta miałby somatotyp 173, podczas gdy 475 może być lepiej dostowsowany do grania w piłkę nożną, 147 to natomiast idealny koszykarz. Posiadanie punktów w różnorodnych typach ciał (np. piłkarz o somatotypie 475) nie oznacza, że wszystkie cechy każdego rodzaju ciała są mieszane. Może to oznaczać, że ma budowę endomorficzną w połączeniu z doskonałymi mięśniami i wytrzymałością mezomorfika i średnim wzrostem ektomorfika.

Wielkość ciała

Rozmiary ciała odnoszą się do wzrostu i wagi sportowców. Idealne wymiary dla sportowca różnią się w zależności od rodzaju uprawianego sportu, a niekiedy też konkretnej pozycji, na jakiej występuje dany sportowiec w swojej drużynie (weź pod uwagę różne wymiary sportowców grających w rugby). Istnieją tabele idealnej wagi na podstawie wzrostu danej osoby.

Skład ciała

Skład ciała odnosi się do zawartości tłuszczu w organizmie sportowca. W większości sportów, atleci będą starali się utrzymywać poziom tłuszczu na niskim poziomie, a wręcz minimalnym. W dużym uproszczeniu, im mniej procent tłuszczu w organizmie, tym lepiej.