Łokieć tenisisty – przyczyny, objawy, leczenie, charakterystyka

Łokieć tenisisty to przypadłość dotykająca nie tylko sportowców, a każdego, kto pracuje rękami w charakterystyczny sposób. Jeśli dokucza nam ból uniemożliwiający zgięcie ręki, który na początku był niewielki, ale po jakimś czasie zmienił się i nasilił do tego stopnia, że nie ustępuje nawet po odpoczynku, to prawdopodobnie dolega Ci zapalenie boczne nadkłykcia kości ramiennej.

Objawy i przyczyny zapalenia bocznego nadkłykcia kości ramiennej

Łokieć tenisisty wbrew pozorom nie dotyka najczęściej sportowców, a ludzi, którzy większość czasu spędzają w specyficznej pozycji. Jedną z nich jest wielogodzinna praca przy komputerze. Podczas takiego rodzaju pracy nadgarstki oparte są o jedną płaszczyznę a dłonie uniesione, przez co mięśnie prostowniki nadgarstka są stale napięte, a przepływ krwi pozostaje zmniejszony nawet o 70%! To wszystko powoduje liczne stany zapalne, które nie pozwalają normalnie funkcjonować i zmniejszają ruchomość ręki.

Oprócz ludzi pracujących przy komputerze narażeni są jeszcze: mechanicy, młode mamy noszące dziecko w jednej pozycji, muzycy, sekretarki, krawcowe, szwaczki czy pracownicy biurowi.

Charakterystyczne objawy:

  • Ból pojawiający po zewnętrznej stronie stawu łokciowego.

  • Ból promieniujący do przedramienia i nadgarstka.

  • Ból nasilający się przy próbach zaciskania dłoni lub zgięcia nadgarstka.

  • Tkliwość podczas mocnego dotyku.

  • Trudności w codziennych czynnościach związanych z podnoszeniem czy naciskiem.

 

 

Diagnostyka

Rozpoznanie dolegliwości jest stosunkowo proste, jednak nie poprzestańmy na samym badaniu palpacyjnym i wnioskowaniu na podstawie objawów. Badania, które mogą pomóc w diagnozie i rozwiać wątpliwości, to: RTG, USG, MRI.

Leczenie i terapia łokcia tenisisty

Z rozpoznaniem dolegliwości nie ma większych problemów, jednak leczenie jest wymagające i trudne. Nie wystarczy pozbyć się samego bólu, by zapalenie minęło, ważna jest praca nad kończyną, ponieważ obowiązkowe jest wzmocnienie jej masy mięśniowej i ćwiczenia nad jej usprawnieniem.

Najpopularniejszym błędem jest nadużywanie kortykosteroidów, leczenie nimi daje tylko krótkotrwałą poprawę i niesie ze sobą wiele skutków ubocznych, co na dłuższą metę może być przyczyną rozwinięcia się innych dolegliwości związanych ze stawami czy chrząstkami.

Najlepszym rozwiązaniem jest terapia manualna i odpowiednio dobrane zabiegi fizjoterapeutyczne.

Techniki terapeutyczne

Dobrze dobrane techniki są kluczem do sukcesu. Ważne jest rozluźnienie odpowiednich grup mięśni, a możemy to osiągnąć poprzez masaż poprzeczny ścięgien. Kolejnym krokiem jest wzmocnienie mięśni zginaczy. Aby leczenie przebiegało szybko i sprawnie, a co najważniejsze z widocznymi efektami, powinniśmy współpracować z terapeutą i wykonywać wszystkie zlecone przez niego ćwiczenia. Nie krępujmy się oznajmić kiedy odczuwamy ból, specjalista tak dobierze masaż i ćwiczenia, by go całkowicie wyeliminować. Masaż i ćwiczenia mogą zostać uzupełnione fizykoterapią. Najlepiej na łokieć tenisisty działają:

  • Krioterapia

  • Ultradźwięki

  • Fale uderzeniowe

  • Laser

  • Jonoforeza

Ostateczne działanie – zabieg chirurgiczny

W wyjątkowo trudnych przypadkach zdarza się, że wymienione wyżej techniki zawiodą. Jednak o nieskuteczności możemy mówić dopiero po roku rekonwalescencji i w tym czasie systematycznych ćwiczeń. Ostatecznością jest zabieg operacyjny, który przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym, pacjent jest świadomy przeprowadzanego zabiegu. Następnie pacjent pozostaje w szpitalu dobę. Chirurg oddziela tkankę toczoną przez zapalenie od kości poprzez wycięcie więzadła, części przyczepu oraz przecięcie ścięgna. Organizm reaguje odbudową przyczepu ścięgna, po czym dolegliwość mija. Większość pacjentów już po 3 miesiącach wraca do wcześniej prowadzonej aktywności. Niestety do 3% pacjentów nie zaobserwowało poprawy.

Jak poprawić jakość życia, kiedy wszystkie metody zawiodą lub gdy ból powraca?

Jeśli raz stwierdzono u nas łokieć tenisisty, to możliwe, że będzie nam towarzyszył do końca życia i powracał po każdym przeciążeniu chorej ręki. Warto podjąć odpowiednie kroki profilaktyczne, dzięki którym zminimalizujemy ryzyko nawrotu. Zmiana trybu życia zawsze przynosi najlepsze efekty. Jeśli przyzwyczajeni jesteśmy do wykonywania pracy jedną ręką, to nauczmy się wspomagać drugą, lub częściej ją zmieniajmy, w biurze zmieńmy klawiaturę i zainwestujmy w dobrą podkładkę pod myszkę, która ma specjalną poduszkę na nadgarstek, zwiększmy ilość ruchu, czy zmieńmy uprawiany sport na taki, który wspomoże rozwój mięśni i jednocześnie zapewni odprężenie.

Zostaw odpowiedź