Przepuklina jest schorzeniem bardzo często bagatelizowany przez chorych, ponieważ jej obecność nie przeszkadzam im wykonywaniu codziennych czynności. Jednak jest to choroba, którą należy leczyć, ponieważ brak działania może nieść za sobą poważne konsekwencje zdrowotne.
Co to jest przepuklina?
Przepuklina jako schorzenie występuje, gdy narząd lub tkanka tłuszczowa przeciska się przez słabe miejsce w otaczającym mięśniu lub tkance łącznej zwanej powiezie. Na przykład jelita mogą przebić się przez osłabiony obszar w ścianie brzusznej. Przepukliny powstają najczęściej w jamie brzusznej, ale niekiedy mogą pojawić się w okolicy udowej, pępka czy pachwiny. Przepukliny są najczęściej w jamie brzusznej , ale mogą również pojawić się w okolicy ud, pępka i pachwiny. Większość przepuklin nie jest groźna dla życia człowieka, ale są schorzeniem, które samo nie ustąpi. W zależności od skali i wielkości może ona wymagać podjęcia operacji w celu zapobieżenia niebezpiecznym powikłaniom.
Rodzaje występujących przepuklin
Przepuklina pachwinowa
Przepukliny pachwinowe są najczęstszym rodzajem przepuklin. Stanowią one około 70 procent wszystkich spotykanych przepuklin Ten typ przepukliny występują, gdy jelita przepuszczają słabe punkty w dolnej ścianie brzucha, często w kanale pachwinowym.
Kanał pachwinowy znajduje się w pachwinie. U mężczyzn jest to obszar, w którym plemnik przechodzi od brzucha do moszny. Ta wiązka podtrzymuje jądra . U kobiet kanał pachwinowy zawiera więzadło, które pomaga utrzymać macicę w jednym miejscu.
Według badań, ten rodzaj przepukliny występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Dzieje się tak dlatego, że jądra mężczyzny zstępują przez kanał pachwinowy zaraz po urodzeniu, a funkcją kanału jest całkowite zamknięcie się za jądrami. Może wydarzyć się tak, że ów kanał zamknie się nieprawidłowo Wtedy też obszar staje się bardziej podatny na powstawanie przepukliny.
Przepuklina przełyku
Przepuklina przełyku występuje, gdy część żołądka przesuwa się ku górze i przedostaje z jamy brzusznej do klatki piersiowej. Przepona jest warstwą mięśni, która pomaga oddychać przez kurczenie się i wciąganie powietrza do płuc – oddziela organy w brzuchu od organów w klatce piersiowej.Ten typ przepukliny występuje najczęściej u osób w wieku powyżej 50 lat. Jeżeli występuję u dzieci, to jest to spowodowane wadą wrodzoną. Przepukliny rozworu przełykowego prawie zawsze powodują refluks żołądkowo-przełykowy, sytuacje w której zawartość żołądka wycieka do przełyku powodując równocześnie pieczenie.
Przepuklina pępkowa
Przepuklina pępkowa jest typem przepukliny występującym głównie u małych dzieci, poniżej 6 miesiąca życia. Dzieje się tak, gdy ich jelita wybrzuszają się przez ścianę brzucha, w pobliżu pępka. Takie wybrzuszenie jest widoczne u dziecka, zwłaszcza podczas płaczu. Przepuklina pępkowa jest jedynym rodzajem przepukliny samoistnie – mięsnie brzucha wraz z upływem dni stają się coraz silniejsze. Jeśli przepuklina nie zniknie po ukończeniu pierwszego roku życia można zastosować zabieg chirurgiczny.
Przepuklina pooperacyjna
Przepukliny pooperacyjne mogą wystąpić po operacji wykonanej w okolicach jamy brzusznej. Wtedy też, jelita mogą przepchnąć bliznę po nacięciu lub otaczającą ją, osłabioną tkankę.
Co jest przyczyną przepukliny?
Przepukliny pojawiają się w wyniku osłabnięcia napięcia mięśni. W zależności od źródła, przepuklina może rozwijać się bardzo szybko lub przez długi czas. Typowe przyczyny osłabienia mięśni obejmują:
- Nieprawidłowe zamknięcie ściany brzusznej w macicy, co jest wrodzoną wadą
- Wiek,
- przewlekły kaszel,
- obrażenia w wyniku zabiegu chirurgicznego.
Czynnikami zwiększającymi ryzyko pojawienia się przepukliny są:
- bycie w ciąży,
- przewlekłe zaparcia,
- nadmierne dźwiganie,
- obecność płynu w jamie brzusznej,
- nagły wzrost wagi ciała,
- uporczywy kaszel.
Jakie są objawy przepukliny?
Najczęstszym objawem przepukliny jest zauważalne wybrzuszenie lub guzek w określonym obszarze, zwłaszcza w okolicach brzucha. W przypadku przepukliny pachwinowej można zauważyć guzek po obu stronach kości łonowej, gdzie spotykają się pachwiny i uda. Przepuklina może być wyczuwalna w pozycji stojącej, w momencie schylania się lub podczas kaszlu. W przypadku przepukliny pępkowej u dzieci jedynym momentem zauważenia jest moment płaczu.
Inne typowe objawy przepukliny pachwinowej to:
- ból lub dyskomfort w dotkniętym obszarze (zwykle w podbrzuszu), szczególnie podczas pochylania się, kaszlu lub podnoszenia ciężkiego przedmiotu,
- osłabienie, ucisk lub poczucie ciężkości w jamie brzusznej,
- płonące, bulgoczące lub bolące uczucie w miejscu wybrzuszenia.
Przykładowe objawy przepukliny rozworu przełykowego obejmują:
- refluks kwasu żołądkowego, pieczenie,
- ból w klatce piersiowej,
- trudności z połykaniem.
W niektórych przypadkach przepukliny nie mają żadnych, widocznych i odczuwalnych objawów. Bardzo często wykrywana jest podczas wizyty u lekarza.
Metody leczenia przepukliny
To, czy leczenie przepukliny zostanie wdrożone, zależy od skali objawów i wielkości nacisku. Bardzo często przepuklina jest kontrolowana i monitorowana przez lekarza prowadzącego. Dzięki temu unika się pojawienia powikłań, a w razie rozwoju włącza się inne środki leczenia. Istnieją trzy sposoby leczenia tego schorzenia.
Zmiany stylu życia
Zmiany w diecie często mogą leczyć objawy przepukliny rozworu przełykowego, ale nie powodują przerwania przepukliny. Należy unikać spożywania ciężkostrawnych pokarmów i utrzymywać wagę ciała. Ponadto, niektóre ćwiczenia mogą pomóc wzmocnić mięśnie w okolicy przepukliny. Jednak rodzaj i intensywność ćwiczeń musi być skonfrontowana z lekarzem, ponieważ niektóre ćwiczenia mogą wzmocnić przepuklinę, a więc zaszkodzić.
Lekarstwa
W przypadku przepukliny przełyku stosuje się leki zmniejszające wydzielanie kwasu żołądkowego.
Zabieg chirurgiczny
Pierwszym powodem wpływającym na wykonanie zabiegu operacyjnego jest rozwój przepukliny. Zabieg wykonywany jest za pomocą laparoskopii, coraz rzadziej wykonuje się go na otwartym brzuchu. Chirurgia laparoskopowa wykorzystuje niewielki aparat i zminiaturyzowany sprzęt chirurgiczny do naprawy przepukliny za pomocą kilku małych nacięć. Tego typu mechanizm jest częściej wykorzystywany, ponieważ jest mniej szkodliwy dla tkanki wewnętrznej brzucha oraz bardziej bezpieczny. Chirurgia laparoskopowa jest mniej szkodliwa dla otaczającej tkanki.