Stawianie baniek jest już starą metodą (stosowaną w zamierzchłych czasach), ale używaną nawet teraz. W dzisiejszych czasach określa się ją mianem medycyny alternatywnej. Pomimo bycia dość dziwnym sposobem leczenia, potrafi niejednego postawić na nogi i to w dość szybkim czasie. Jednakże, chociaż bańki mogą wyleczyć, należy zapoznać się z zasadami ich użytkowania, a do tego zakresem wieku i ludzi, u których wolno je stawiać.
Dlaczego stawia się bańki?
Stawianie baniek porównywane jest do innych metod medycyny alternatywnej, w tym akupunktury i akupresury. Nerwy czuciowe wraz ze skórą poddaje się mechanicznej stymulacji. Pobudza to, a przynajmniej taki jest zamiar, pewien rodzaj odporności immunologicznej organizmu. Krążenie krwi i naturalne procesy ulegają polepszeniu, a do tego mięśnie ulegają zrelaksowaniu. Zdaniem niektórych ludzi, zarówno lekarzy jak i laików, to co zbiera się pod bańką to wynaczyniona krew. To właśnie ona ma stymulować i pobudzić ciało do walki z chorobą. W opinii innych, sekret wyzdrowienia tkwi rozgrzaniu krążenia i jego ponownemu aktywowaniu. Do tego zakończenia nerwowe pobudza się do działania.
Jak prawidłowo postawić bańki?
Szklane bańki należy na samym początku umyć w gorącej wodzie, tak aby stały się ciepłe. Następnie precyzyjnie się je osusza, aż przestaną być mokre, ale z wyłączeniem brzegów, te powinny być wilgotny. Przygotowuje się miskę (lub inne naczynie tego typu) ze spirytusem oraz metalowy pręt o długości około 15 centymetrów, którego koniec jest owinięty wacikiem. Kolejnym krokiem jest zapalenie świeczki. Miejsca, do których ma się zamiar przykładać bańki trzeba natłuścić i następnie lekko pomasować. Wacik nasącza się spirytusem, ale w niewielkiej ilości, i podpala się. Jednym, ale zdecydowanym ruchem wkłada się go do środka bańki, kiedy wciąż będzie płonął. Potem równie szybko się go wyjmuje, a sam otwór bańki przykłada się do skóry. Jeśli wszystko wykonano jak należy, naczynie powinno się przyssać do ciała.
Po postawieniu wszystkich baniek, jakie miało się zamiar, chorego przykrywa się kołdrą. Jednakże w momencie gdy stanowi to czynność przeciwbólową albo masaż, nie trzeba tego robić. W naczyniach tworzy się podciśnienie na skutek stygnięcia znajdującego się w środku powietrza, które wysysa czerwone i białe ciałka krwi z naczyń krwionośny. Zmieniają się one w ciała obce, które trzeba usunąć. Organizm zostaje „zdopingowany” do walki i tworzy przeciwciała. Bańki zdejmuje się po upływie 10-15 minut. Należy to wykonać poprzez delikatne przechylenie ich, w tym samym czasie przyciskając skórę przy brzegach baniek. Po skończonej czynności, pacjent powinien poddać się odpoczynkowi, najlepiej poprzez pójście spać. Podczas zabiegu małe naczynia krwionośne pękają i właśnie dla tego, na plecach widoczne są charakterystyczne okrągłe siniaki. Na szczęście po kilku dniach, ulegają one wchłonięciu i zniknięciu.
Do całego zabieg wykonuje się na plecach chorego, do którego używa się 20-30 baniek w przypadku dorosłych i 6 jeśli chodzi o dzieci. Stawia się je szeregowo w jedno centymetrowych przerwach i to na dużych powierzchniach.
Rodzaje baniek
Naczynia, których używa się do stawiania baniek, nie są wykonane tylko z jednego rodzaju. Można wybierać pomiędzy różnymi typami materiałów. Jednakże, niezależnie od tego jakich się użyje, przy każdym po przyłożeniu ich do skóry, w środku powstaje próżnia. W takim razie, w czym tkwi różnica, pomiędzy bańkami? Warto też wspomnieć, że z wyłączeniem suchych baniek, istniały także cięte, jednakże nie są już one w użyciu.
- Klasyczne szklane z użyciem ognia – Bańki są wykonane ze szkła i posiadają brzegi wywinięte na zewnątrz. Do ich stawiania używa się ciepła. Przysysają się one do skóry w momencie wykorzystania tlenu przez palący się w środku baniek spirytus. Działanie, do jakiego dochodzi jest najsilniejsze ze wszystkich użytych rodzajów materiałów. Jednakże do wykonania, trzeba mieć duże umiejętności. Jeśli zabieg będzie przeprowadzany przez niedoświadczoną osobę, skóra chorego może zostać poparzony.
- Szklane bez użycia ognia – wyposażone są w wentyl, który służy do odsysania powietrza przy użyciu charakterystycznej pompki. Dzięki temu da się dokładnie ustawić poziom podciśnienia, intensywność oraz wytrzymałość pacjenta. Chociaż działanie jest takie silne, zdecydowanie można uznać je za najbardziej bezpieczne, zarówno przy stawianiu ich na skórze dziecka.
- Gumowe/silikonowe – ich działanie porównuje się do przyssawki. Bańka, po ściśnięciu jej, a potem przyłożeniu jej do skóry, ulega rozprężeniu. W taki sposób w środku powstaje ciśnienie.
Zasady
- Najlepiej jeśli zabieg wykonuje się z przerwą wynoszącą co najmniej dwa dni, jednakże jeśli wykonuje się go, aby uśmierzyć ból, dopuszczalne jest to częściej.
- Bańki nie mogą być stawiane na twarzy – przy oczach, uszach i nosie, a do tego przy żołądku, sercu, żylakach/znacznych naczyniach krwionośnych, brodawkach piersiowych, uszkodzonej skórze. Do tego wskazane jest omijanie miejsc gdzie skórę i kości dzieli bardzo mała odległość – kręgosłup, mostek, wystające łopatki i obojczyki.
- Chory ma być ułożony w wygodnej pozycji.
- Owłosione miejsca trzeba uprzednio wydepilować, w przeciwnym razie bańka może się dobrze nie przyssać.
- Pomieszczenie, w którym wykonuje się czynność, ma być wywietrzone i utrzymane w temperaturze około 21 stopni Celsjusza.
- Skóra ma być uprzednio dokładnie umyta ciepłą wodą z dodatkiem mydła, a potem wytarta do sucha.
- Przyssana bańka ma dawać uczucie ciepła i rozciągnięcia, a nie bólu. Jeśli jakikolwiek się pojawi, natychmiast trzeba usunąć naczynie.
- Bańki można postawić na plecach, klatce piersiowej, po obydwu stronach kręgosłupa i przy lędźwiach i krzyżu.
Wskazania i przeciwwskazania
Chociaż stawianie baniek nadal jest używane należy pamiętać, że w niektórych kwestiach są one polecane, a w innych koniecznie trzeba o tym zapomnieć.
Wskazania
Podstawowym wskazaniem do stawiania baniek jest wzmocnienie odporności przed sezonem jesienno-zimowym oraz zapalenie oskrzeli. Jednakże równie pomocne są one przy ciągle trwających i ostrych infekcjach dróg oddechowych – zarówno dolnych jak i górnych. Wymienia się także bóle mięśni, krzyżowo-lędźwiowe, głowy. Do tego moczenie się w nocy, bolesne miesiączki albo ich całkowity brak, stany zapalne stawów, zespół nadwrażliwego jelita grubego czy poważne zapalenie korzonków nerwowych. Stawianie baniek pomaga zapobiec odleżynom u chorych, którzy muszą leżeć przez bardzo długi czas w jednej pozycji.
Bańki
Kliknij i sprawdź ceny!
Przeciwwskazania
Kategorycznie nie wolno stawiać baniek u osób z wysoką gorączką, która przewyższa 38,5 stopni Celsjusza. Do przeciwwskazaniem są osoby chore na układ krążenia, czynnym nowotworem, cierpiących na anemię, drgawki i duszności, zażywający leki przeciwzakrzepowe. Bańki wyklucza się też u osób z kruchymi naczyniami krwionośnymi, skazami krwotocznymi, reakcjami alergicznymi, i u osób pod wpływem alkoholu, zbyt dużym posiłku i ciężarnych.
Czy bańki mogą być stawiane u dzieci?
Bański stawiane są u dzieci dość często. Zdaniem niektórych pediatrów, jest to zalecane u najmłodszych, oczywiście rzadziej niż w przypadku dorosłych. U malucha jest to do 3 baniek na każdą stronę kręgosłupa z wyłączeniem łopatek i kręgosłupa. Po zabiegu dziecko ma przebywać w domu co najmniej przez kolejne 2 dni, z wyłączeniem czynności mających polepszyć odporność. Cała seria to 5-6 tygodni po 2 zabiegi na tydzień.