Świerzb, czyli jak się go pozbyć ?

Świerzb to choroba, która występuję na całym świecie i dotyczy ludzi wszystkich ras i klas społecznych. Świerzb może rozprzestrzeniać się szybko w zatłoczonych warunkach, w których często dochodzi do bliskiego kontaktu ciała i skóry. Instytucje takie jak domy spokojnej starości, placówki opiekuńcze i więzienia są często miejscami epidemii świerzbu. Ponadto, ośrodki opieki nad dziećmi są również częstym miejscem ataków świerzbu.

Co to jest świerzb?

Świerzb to choroba zakaźna skóry spowodowana przez pasożytnicze roztocze – świerzbowiec. Swoje legowisko mikroskopijne świerzbowce tworzą w górnej warstwie skóry. Tam też się rozmnażają i składają jaja. Najczęstsze objawy świerzbu to intensywne swędzenie i podobno do trądziku wysypka skórna. Roztocza świerzbu zwykle rozprzestrzeniają się poprzez bezpośredni, długotrwały kontakt między skórą a osobą, która posiada świerzb.

 Jak dochodzi do zakażenia?

Jeśli dana osoba nigdy wcześniej nie miała świerzbu, objawy mogą pojawić się dopiero po 4-6 tygodniach. Ważne jest, aby pamiętać, że zarażona osoba może w tym czasie rozprzestrzeniać świerzb, nawet jeśli nie ma jeszcze objawów. Związku z czym, osoby, które posiadały z nią kontakt również mogą być zakażone. Inaczej jest u osoby, która już wcześniej chorowała na świerzb. Symptomy zwykle pojawiają się po jednym lub czterech dniach od zarażenia.

Osoby zagrożone zakażeniem

Bycie nosicielem świerzbu jest bardzo ryzykowną sytuacją. Chorobę tą można łatwo przekazać innym osobom, z którymi ma się kontakt fizyczny. Chodzi tutaj głównie o domowników oraz partnerów seksualnych. Bardzo częstą drogą przenoszenia świerzbowca jest stosunek płciowy. Ponadto, miejscami, które są skupiskiem rozprzestrzeniania się choroby są tłoczne obiekty tj. domy spokojnej starości, placówki opiekuńcze, więzienia oraz noclegownie.

Jak rozpoznać u siebie świerzb?

Najczęstsze oznaki i objawy świerzbu to intensywne swędzenie – przybierające postać świądu,  szczególnie w porach wieczornych i w nocy, oraz grudkowa, swędząca wysypka. Swędzenie i wysypka mogą pojawiać się na wielu częściach ciała lub ograniczać się do wspólnych miejsc, takich jak nadgarstek, łokieć, podbrzusze, obszary między palcami, sutki, penis, talia, linia pasa i pośladki. Wysypka może również obejmować małe pęcherze  i łuski. Drapanie wysypki może powodować zmiany skórne, a w najgorszym wypadku doprowadzić do zakażenia bakteryjnego. Dlatego też dotykanie i drapanie ran jest stanowczo zabronione! Oczywiście, dzieci trudno upilnować, zwłaszcza, gdy świerzb atakuje takie miejsca jak: głowa, twarz, szyja, dłonie czy stopy. Problem z niemowlakami jest podwojony, ponieważ swędzenie może powodować dyskomfort i ból, a to przybliża je do płaczu.

Co ciekawe, objawy świerzbu niekoniecznie muszą się pojawić. Osoby, które są posiadaczami tzw. skorupki świerzbu mogą nie odczuwać swędzenia ani zaobserwować wysypki.

Najczęstsze atakowane obszary

Najczęściej spotykane objawy świerzbu, świądu i wysypki skórnej są wywołane reakcją uczuleniową na białka i kał pasożyta. Świąd, który swoje apogeum ma szczególnie w nocy, jest najwcześniejszym i najczęstszym objawem świerzbu. Często występuje także grudkowy wysyp krost. Swędzenie i wysypka mogą wpływać na wiele części ciała lub ograniczać się do typowych witryn, takich jak:

Diagnoza o krok do wyleczenia

Rozpoznanie obecności świerzbowca zwykle dokonuje się na podstawie zwyczajowej obserwacji obszarów objętych świądem, a więc analizą wytworzonych nor. Diagnoza polega na potwierdzeniu, zidentyfikowaniu  roztocza lub jaja roztocza lub materię kałową świerzbowca. Lekarz specjalista, aby tego dokonać musi ostrożnie usunąć roztoczę z końca nory za pomocą igły lub zeskrobać małe fragmenty skóry. Uzyskane materiały należy zbadać pod mikroskopem w kierunku epidemiologii roztoczy, jajeczek i kału. Jeżeli świerzb zostaje zdiagnozowany należy podjąć właściwe ku temu leczenie.

Leczenie tylko w kilka dni

Każdy chory na świerzb pragnie jak najszybciej pozbyć się problemu. Po szczegółowym badaniu lekarskim, rozpoczyna się kompleksowe leczenie pacjenta. Produkty, które stosuje się w leczeniu są zazwyczaj bardzo skuteczne, związku z czym leczenie trwa średnio 5 dni. W poważniejszych przypadkach okres ten może się wydłużyć. Co ważniejsze, symptomy tj. swędzenie i krostki mogą występować jeszcze przez ponad 2 tygodnie.

Preparaty na świerzb działają głównie na pasożyta, ale również na jego roztocza. Większość leków dostępna jest na receptę, choć istnieją produkty, które nie wymagają tego typu skierowania. Warto jednak zaznaczyć, że ich działanie może być co najmniej ograniczone i nie gwarantuje pozbycia się problemu. W leczeniu stosuje się maści i kremy, które należy nakładać na obszary zakażone. Ponadto, rekomenduje się często zmianę bielizny i ubrań. Dla całkowitego wyeliminowania pasożyta zaleca się wypranie wszystkich ubrań w specjalnym proszku. Odzień powinna być wymieniona również u wszystkich domowników. To samo dotyczy przebadania się i leczenia. Rzadko podczas leczenia świerzbu stosuje się terapię antybiotykami. Jedynym przypadkiem są owrzodzenia skóry, które podczas choroby uległy zakażeniu.

Czytaj więcej: Świerzb – przyczyny, objawy, leczenie