Bigoreksja – choroba kulturystów, sprawdź czy na nią cierpisz
Bigoreksja to choroba, która pojawia się co raz częściej, ze względu na ogromny kult naszego ciała i w walce o pożądaną sylwetkę co raz częściej rozwija się u mężczyzn, ale szacuje się, że co raz częściej będzie dotykać ona również kobiety. Wszystko ze względu na kult i propagowanie super zdrowego oraz super sportowego trybu życia. Co gorsza osoby regularnie trenujące są wyraźnie bardziej narażone, zwłaszcza jeżeli mają trudności w odnalezieniu się w życiu społecznym. Jeżeli chcesz poznać mechanizmy kierujące działaniami bigorektyka oraz poznać jak z nimi walczyć to koniecznie czytaj dalej!
Bigoreksja – co powinieneś wiedzieć
Bigoreksja to choroba przede wszystkim dotycząca naszej psychiki, często bywa nazywana odwrotną anoreksją ze względu na kilka czynników, które są do siebie zbliżone oraz często identyczne. Bigoreksja to choroba, która powoduje ciągłą chęć zwiększania ilości mięśni, powodująca, że trening oraz odpowiednia dieta dominują cały nasz styl życia negatywnie wpływając przy tym na nasze kontakty międzyludzkie, karierę i inne obszary życia. Co gorsza powoduje ciągłe osądzanie własnego ciała w sposób zaburzony tak jak dzieje się to przy anoreksji, z tym, że osoba chora na bigoreksję dąży do zwiększenia masy mięśniowej i stale wydaje jej się, że jest ona za mała, a sama osoba chora postrzega siebie jako osobę o złej budowie ciała – zbyt chudej, zbyt mało umięśnionej lub jeżeli osoba chora cierpiała na nadwagę wciąż widzi siebie jako osobę z tkanką tłuszczową zamiast mięśni.
Pamiętaj! Nie ignoruj
Jeżeli widzisz, że bliska Ci osoba cierpi na bigoreksję – nie ignoruj jej, potrzebuje Twojego wsparcia i zrozumienia!
Rozwój choroby, kto jest narażony na bigoreksję
Choroba ta dotyka jak się szacuje aż 10% współczesnego społeczeństwa, jednak najczęściej dotyczy mężczyzn. Z powodu rozwoju również dziedziny women fitness również kobiety znajdują się co raz częściej jako osoby zagrożone. Bardzo istotne jest podłoże choroby, która najczęściej rozpoczyna się w okresie dorastania, kiedy młody, dojrzewający osobnik zaczyna dostrzegać zmiany, które go nie satysfakcjonują, na przykład czuje się wciąż zbyt mało męski. W tym celu zaczyna uprawiać sport, dostosowywać dietę i podporządkowywać swoje życie pod sport. Wszystkie te zachowania są zdrowe jeżeli tylko zachowują umiar, czyli dieta jest zdrowa i nie przytłacza naturalnych zachcianek, kiedy trening nie powoduje rezygnacji z życia towarzyskiego, oraz co bardzo ważne nie ma zbyt wielu zachowań depresyjnych. Rozwoju bigoreksji sprzyjają również problemy z rówieśnikami, z rodziną czy z ogólnie rozumianym otoczeniem.
Po czym rozpoznać, że cierpisz na bigoreksję
Został skomponowany zestaw zachowań, które pozwalają zdiagnozować, czy osoba cierpi na bigoreksję przez jednego z wybitnych psychologów o nazwisku Pope. Oto lista zachowań, po której rozpoznasz osobę z zaburzeniami bigorektycznymi:
- Dieta na pozór wydaje się zdrowa, jednak podejście do niej jest nienaturalne, osoba czuje się winna i karze się za to, że ominęła któryś z posiłków lub zjadła czegoś za dużo. Odmawia sobie naturalnych dodatkowych przekąsek do tego stopnia, że nie zje nigdy niczego co było zaplanowane w diecie
- Chory podporządkowuje swoje życie pod trening, sprawdza wielokrotnie i nie doprowadza do sytuacji, w której trening mógłby się okazać zbyt krótki, przy czym regularnie zwiększa on czasy treningu
- Kompulsywne sprawdzanie i mierzenie zmian zachodzących w ciele: obwodów mięśni, regularne i zbyt częste oglądanie wyników ćwiczeń przy odczuciu że są wciąż niewystarczalne
- Trening i styl życia zaburza naturalne relacje międzyludzkie – z rówieśnikami, z współpracownikami, odznacza się spadkiem aktywności szkolnej/pracowniczej, trening i mięśnie stawia wyżej niż cokolwiek innego
- Unikanie sytuacji w których można pokazać swoje osiągnięcia czyli ciało i mięśnie ze względu na uznawanie, że efekty wciąż są niewystarczające
- Błędny pogląd na swoją sylwetkę
- Kontynuowanie treningów oraz zachowań niezdrowych jak dieta czy zanik kontaktów międzyludzkich pomimo widocznych znaków jak spadek samopoczucia, czy pogorszenie stanu zdrowia
- Wyparcie czyli sytuacja, w której osoba chora pomimo zauważenia problemów wyżej opisanych wypiera możliwość bycia chorą, gdyż ma cel i wydaje jej się, że go osiągnie, a po osiągnięciu będzie już zdrowa. W rzeczywistości cel ciągle się przesuwa i nie jest możliwy do osiągnięcia przez między innymi błędny ogląd sytuacji i odbiór własnego ciała.
Whey Gold Standard Odżywka Białkowa
Bigoreksja a sterydy – wpływ suplementacji na rozwój choroby
Osoby cierpiące na bigoreksję bardzo często i szybko sięgają po suplementy diety lub co gorsza sterydy, które niewłaściwie zażywane mają wiele skutków ubocznych. Chociaż nie jest to aż tak niezdrowe jak anoreksja to przyjmowanie sterydów nieznanego, a nawet znanego pochodzenia może bardzo zniszczyć ludzki organizm, zwłaszcza te, w których jest testosteron niezwykle negatywnie wpływają na stan zdrowia oraz rozstrój gospodarki hormonalnej. W konsekwencji może dojść do wielu nieprzyjemnych powikłań jak szybkie wyłysienie, zmniejszenie się jąder i bezpłodność, zmiana barwy głosu oraz ginekomastii.
Uważaj! Testosteron a bigoreksja
Bigoreksja często powoduje nierozsądne sięganie po doping, który może spowodować nieodwracalne zmiany jak bezpłodność.
Jak poradzić sobie z bigoreksją – sposoby leczenia
Bardzo ważne jest leczenie tego rodzaju zaburzeń, ponieważ wraz z nimi często pojawiają się problemy ze stanami depresyjnymi oraz zbytnia wahliwość nastroju, która w skrajnej sytuacji może spowodować nawet targnięcie się na swoje życie. Warto więc zanim dojdzie do tak zaawansowanego stopnia udać się do specjalisty. Najważniejszym krokiem jest zrozumienie swojego problemu i zaakceptowanie go – bigoreksja to choroba jak każda inna i nie powoduje, że jest się kimś gorszym. Lekarz, do którego powinniśmy się udać do psycholog. Jest on lekarzem jak każdy inny, zwłaszcza, że wszyscy zawodowi sportowcy mają swoich psychologów sportowych, dlatego i w tej sytuacji niezbędny jest kontakt z lekarzem psychologiem. Zazwyczaj wystarcza tylko terapia, jednak w sytuacji stanów depresyjnych może być konieczne podanie leków, które poprawią samopoczucie i pozwolą zobaczyć siebie i swoje efekty ćwiczeń jakimi są naprawdę! Nie bójmy się więc sięgać po pomoc i pomagać