Komornikiem, zgodnie z przepisami artykułu 10 o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Z. 2017 r. poz. 1277) może zostać każda osoba, która:
- ukończyła dwudziesty szósty rok życia,
- posiada polskie obywatelstwo,
- posiada pełną zdolność do czynności prawnych,
- posiada nieskazitelną, nieposzlakowana opinię na swój temat,
- ukończyła wyższe studia prawnicze w Rzeczpospolitej Polskiej i uzyskała tytuł magistra prawa,
- ukończyła zagraniczne studia prawnicze uznane w Rzeczpospolitej Polskiej,
- odbyła aplikację komorniczą,
- złożyła egzamin komorniczy,
- minimum przez okres dwóch lat pełniła funkcję w charakterze asesora komorniczego,
- nie była karana za przestępstwo publiczne lub przestępstwo skarbowe,
- nie jest osobą podejrzaną o przestępstwo, ścigane z oskarżenia publicznego bądź też skarbowego,
- posiada zdolność fizyczną, potwierdzoną przez lekarza medycyny pracy do pełnienia funkcji komorniczej,
- posiada zdolność psychiczną, potwierdzoną przez lekarza medycyny pracy do pełnienia funkcji komorniczej.
Kim jest komornik?
Komornik jest funkcjonariuszem publicznym, który pełni soją funkcję przy sądzie rejonowym. Realizuje zadania powierzone mu zgodnie z przepisami o komornikach sądowych i egzekucjach. Kontrolę nad jego pracą sprawuje prezes danego sądu rejonowego. Komornik nazywany jest także komornikiem sądowym. Nie jest on jednak urzędnikiem państwowym. Komornika powołuje oraz odwołuje Minister sprawiedliwości. Minister Sprawiedliwości mianuje komornika sądowego (Dz. U. Z. 2017 r. poz 1277):
- na osobisty wniosek komornika,
- po szczegółowych konsultacjach z radą właściwą izby komorniczej.
Minister sprawiedliwości także odwołuje komornika sądowego, z pełnionej przez niego funkcji publicznej. jeżeli:
- komornik sądowy ukończył siedemdziesiąty rok życia,
- złamał on obowiązujące przepisy prawa,
- nie wyraził zgody na przeprowadzenie badań lekarskich, które zostały mu wcześniej zlecone do wykonania,
- nie posiada ważnej, obowiązkowej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej,
- zgodnie z orzeczeniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych został on uznany za niezdolnego do piastowania funkcji komorniczej.
Powołanie komornika sądowego wygasa wraz z dniem:
- złożenia osobistej rezygnacji przez komornika,
- wydalenia ze służby komorniczej, w sposób dyscyplinarny,
- stracił pełną zdolność do pełnienia czynności prawnych,
- został uznany za osobę winną umyślnego dopuszczenia się przestępstwa publicznego lub przestępstwa skarbowego.
Skarga na czynność komornika:
Skarga na czynność komornika może zostać złożona przez:
- dłużnika,
- wierzyciela,
- małżonka dłużnika,
- prokuratora,
- rzecznika praw obywatelskich,
- osobę biorącą udział w danym postępowaniu sądowym,
- każdego człowieka, którego prawa zostały naruszone przez działanie komornika,
- instytucje pozarządowe biorące udział, w danym postępowaniu sądowym.
Skargę na czynność komornika należy złożyć w formie pisemnej. Należy ją złożyć w terminie do siedmiu dni od momentu otrzymania pisma. Skargę na czynność komornika należy kierować bezpośrednio do komornika, na którego składana jest dana skarga komornicza (odpowiedzialnego za zaniechanie lub dokonanie czynności).
Skarga może dotyczyć:
- działania komornika – naruszenie prawa,
- zaniechania komornika – niespełnienie powierzonych mu zadań, zobowiązań, obowiązków.
Skarga nie może dotyczyć:
- opłacenia podatku VAT,
- żądania komornika o uzupełnienie pisma,
- powiadomienia o stanie faktycznym czynności, prowadzonego postępowania.
Czynności egzekucyjne:
Komornik Sądowy, po uzyskaniu prawomocnego wyroku, opatrzonego klauzulą wykonalności, wydanego przez są jest zobowiązany do ściągnięcia zasądzonych należności na rzecz wierzyciela, przez dłużnika. Czynności egzekucyjne są jednym z zadań, które należą do obowiązków komorników sądowych. Jest to szansa na szybsze odzyskanie należności zasądzonych na rzecz wierzycielka przez dłużnika. Według przepisów prawa komornik nie może zabrać całego długu, w taki sposób aby pozostawić dłużnika bez środków pozwalających mu na przeżycie. Komornik może:
- zająć i sprzedać samochód lub nieruchomość należącą do dłużnika, aby spłacić wierzyciela,
- może zając konta bankowe dłużnika,
- może zająć pensję, emeryturę, rentę, inne źródło dochodu, należące do dłużnika.
Licytacja komornicza:
Licytacja komornicza jest wystawieniem na licytację nieruchomości należących niegdyś do dłużnika, a odebranych mu przez komornika, aby odzyskać należność na rzecz wierzyciela. Początkowo zostaje wyznaczony termin oraz miejsce licytacji komorniczej. Tego rodzaju informację znajdują się w siedzibie sądu, na stronie Krajowej Rady Komorniczej oraz na stronie internetowej komornika, który przeprowadza daną licytację. Znajdują się tam informację na temat daty, miejsca, godziny, przedmiotu licytacji. Następnie komornik szacuje cenę danej ruchomości. Jest ona zdecydowanie niższa niż ta, która nie dotyczy kupna – sprzedaży poza licytacją komorniczą. Kolejnym krokiem jest rękojmia. Komornik pobiera rękojmię od uczestników licytacji w kwocie jednej dziesiątej sumy szacowanej ceny ruchomości. Następnie dochodzi do licytacji. Wygrywa ta osoba, która podała najwyższą cenę, za licytowaną ruchomość.
